AMSTERDAM/ALMERE - Het Openbaar Ministerie (OM) heeft in hoger beroep een gevangenisstraf van 22 jaar geëist tegen een 39-jarige man uit Amsterdam. De man wordt ervan verdacht op 26 juni 2015 zijn toenmalige vriendin, de 29-jarige Aradhana Nazir uit Almere, tijdens hun vakantie in Suriname om het leven te hebben gebracht. Naast de moord staat de verdachte terecht voor oplichting en valsheid in geschrifte.

Het OM heeft vandaag in deze zaak kunnen eisen, nadat de verdachte eerder het gerechtshof had gewraakt. Deze wraking werd afgewezen. De eis is twee jaar hoger dan de straf die eerder door de rechtbank is opgelegd. Dit heeft onder meer te maken met de proceshouding van de verdachte.

Geen paniek
“De meldkamer van de politie in Paramaribo kreeg op 26 juni 2015 rond 02:50 uur de 115-melding dat er een vrouw in de Surinamerivier was gevallen en in de diepte was verdwenen. Deze melding was afkomstig van verdachte en begon met de woorden: Ja, ik heb een probleem, mijn vriendin is gevallen in het water.”

De advocaat-generaal (AG) leidt zijn requisitoir in met een situatieschets. Het illustreert de afwezigheid van paniek bij de verdachte op het moment van de melding. De vraag om hulp blijft uit, zo blijkt uit de opnamen van het belletje.

De verdachte verklaart dat hij met zijn vriendin naar de rivier was gegaan omdat zij van het uitzicht wilde genieten. Het slachtoffer zou op de kade langs het water zijn gaan zitten en uiteindelijk gaan liggen. Volgens de verdachte omdat zij onwel werd en stomdronken zou zijn. In zijn lezing is hij even gaan plassen. Bij terugkomst ziet hij nog net een stukje van de haren van zijn partner in het water verdwijnen. Drie dagen later wordt het lichaam van de vrouw gevonden.

Financieel gewin
Wat precies op de kade is gebeurd, is nooit vast komen te staan. Wel is duidelijk dat verdachte de laatste persoon is geweest die Aradhana in leven heeft gezien. Wat op een ongeluk moest lijken, wekte al gauw argwaan. Verklaringen van getuigen en nabestaanden en uitgebreid onderzoek leiden tot een ander scenario. De verdachte spiegelt de vrouw voor dat ze een relatie hebben en samen gaan wonen.

Vanaf dat moment worden onder meer nieuwe bankrekeningen en werkgeversverklaringen op haar naam gezet. Met als uitkomst dat de vrouw van een positief saldo in de schulden komt. Terwijl verdachte er beter voor komt te staan. Ondertussen onderhoudt de verdachte relaties met diverse vrouwen.

Uit het onderzoek komt het beeld naar voren dat de relatie tussen verdachte en het slachtoffer voor hem enkel gericht is op financieel gewin. Terwijl het slachtoffer hoopt op een mooie toekomst samen. Direct na terugkomst uit Suriname gaat de verdachte met een vriendin samenwonen met wie hij al die tijd al een relatie heeft.

Overlijdensrisicoverzekering
Op 7 mei 2015 sluit de vrouw een overlijdensrisicoverzekering voor 300.000 euro af; een maand later laat de verdachte haar de polis wijzigen zodat hij de begunstigde wordt. Hetzelfde gebeurt kort daarna met een uitvaartverzekering van 10.000 euro.

Voor vertrek naar Suriname, op 16 juni, belt hij de verzekeringsmaatschappij onder een andere naam en informeert of de verzekering in orde is, “stel dat het straks zover is”. Op 20 juli weet de verdachte een overlijdensuittreksel te verkrijgen bij de gemeente. Op 21 juli meldt hij het overlijden van zijn vriendin bij de verzekeraar. Hij vraagt of het uittreksel voldoende is voor de verzekeraar om het geld, drie ton, uit te keren. Uit het onderzoek blijkt dat verdachte in diverse contacten heeft verzwegen dat Aradhana is overleden. Sterker nog: verdachte wekt de indruk dat zij nog te benaderen is.

Moord
Het Openbaar Ministerie heeft genoeg aanknopingspunten voor het bewijzen van moord. Zoals de vraag aan een ex-partner, of zij vier jaar wil zitten voor 2,5 ton en het afsluiten van de levensverzekering. Ook de getuigenverklaring over de verdachte die gezegd heeft dat het meisje er straks niet meer is en het controleren van de levensverzekering vanuit Suriname. Tel daarbij op het feit dat het slachtoffer rum laat kopen en daar foto’s van maakt om zijn verhaal te staven, het verzwijgen van haar dood en het onderzoek in Suriname. En tot slot de opmerking aan de vriendin met wie hij samen zou gaan wonen dat “ze er even doorheen moeten en dat dan de bonus wacht”.

Alles duidt op voorbedachte raad. De verklaringen van verdachte over een noodlottig ongeval zijn wat de advocaat-generaal betreft ongeloofwaardig. De rechtbank veroordeelt de verdachte, conform de eis van het OM, tot een gevangenisstraf van 20 jaar voor onder andere moord. De verdachte gaat tegen die uitspraak in hoger beroep.

Valsheid in geschrifte en oplichting
Over de levensverzekering heeft verdachte verklaard dat deze is afgesloten voor de schulden die het slachtoffer bij hem heeft. Als bewijs voor deze schulden levert hij een kwitantie aan. Na onderzoek blijkt deze vervalst; de handtekening is gekopieerd. Zo heeft verdachte geprobeerd de rechtbank te misleiden. Naast de moord en valsheid in geschrifte staat verdachte ook terecht voor oplichting van de verzekeraar en hypotheekfraude voor een bedrag van 376.000.

Langdurige straf
De advocaat-generaal benadrukt op zitting de impact van de feiten en verwijt verdachte zijn proceshouding: “ heeft haar ontnomen dat zij met haar afgeronde studie HBO rechten op een normale manier een bijdrage kon leveren aan de maatschappij en daarnaast wellicht een gezin stichten. <../> Wat de dood van Aradhana voor haar familie heeft betekend, nog steeds betekent en nog heel lang zal betekenen, blijkt uit de afgelegde slachtofferverklaring. De nabestaanden willen nog steeds weten, en daar hebben ze ook recht op, hoe hun dochter, zus, nichtje om het leven is gekomen. Verdachte kan hen dit vertellen, maar hij laat dit na.”